Józef  Sołtykiewicz

Człowiek zwyczajny i niezwyczajny

        Józef Sołtykiewicz urodził się w 1900 r. w Czerniakowie. Wywodził się z rodziny szlachecko-inteligenckiej o tradycjach narodowych i patriotycznych. Jego ojciec Zygmunt to pierwszy i dobrze znany nauczyciel okresu sprzed  I wojny światowej w Czernikowie.

         Józef Sołtykiewicz po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu niepodległości przez Polskę został nauczycielem, a później kierownikiem w szkole w Węgiersku.

         Przygotowanie pedagogiczne zdobył w Seminarium Nauczycielskim w Piotrkowie Trybunalskim i Kaliszu.

         Jako młody człowiek posiadał cechy potrzebne pedagogowi. Poza wiedzą, którą ciągle pogłębiał, odznaczał się dobrymi zasadami moralnymi, zamiłowaniem do pracy, uczciwością, jak również miłością, wytrwałością i ofiarnością oraz cierpliwością. W niełatwych latach dwudziestych okazywał przywiązanie do polskiego ducha narodowego, co szczególnie zauważali starsi uczniowie na lekcjach historii czy języka polskiego.

         Stanowił doskonały wzorzec osobowy dla podopiecznych. Był człowiekiem stanowczym, wymagającym i konsekwentnym. Był wspaniałym historykiem i matematykiem. Dbał o ortografię i estetykę pisma, kochał język polski. Był doskonałym mówcą. Takim nauczycielem i człowiekiem po latach pamiętają go uczniowie, np. S. Jasiński, A. Warnel, Skrobiszewski, Z. Płocharski, H. Błaszkiewicz, G. Jasińska, H. Łydzińska.

         Pracował uczciwie, dając z siebie wszystko. Był wytrwały w swoich dążeniach. Wystarał się wspólnie z mieszkańcami Węgierska, by część oddanej w 1926r. remizy strażackiej, przeznaczono na szkołę. Na pewno w tych poczynaniach pomocą służył jego wuj – porucznik rezerwy, J. Moszczyński mieszkający w Węgiersku – ówczesny naczelnik OSP. Ten sam, którego syn Edward został zamordowany w Katyniu w 1940r.

       Wkrótce także z inicjatywy Józefa Sołtykiewicza rozpoczęto budowę szkoły na granicy dwóch sołectw: Węgierska i Macikowa. W okresie, kiedy był kierownikiem szkoły, działało harcerstwo. Dużą rolę przywiązywał do sportu, czego dowodem jest uczestnictwo dzieci szkolnych w zawodach sportowych.

         To z jego inicjatywy działał Związek Młodzieży Wiejskiej, OSP, której był sekretarzem, a od 1929r. naczelnikiem i pełnił tę funkcję do wybuchu II wojny światowej. Pod jego kierownictwem jednostka jeszcze bardziej się rozwinęła i umocniła. Zyskała sobie sławę na całą okolicę, otrzymywała pochwały i dyplomy od władz za swoją działalność.

         To za jego sprawą coraz bardziej zaczęło rozwijać się w Węgiersku życie społeczno-kulturalne.

           Józef Sołtykiewicz to także mąż i ojciec. Jego żoną została Anna z domu Szyfer – repatriantka, która pochodziła z Odessy. Jej rodzina utrzymywała się z prowadzenia apteki. Po wybuchu rewolucji wraz z rodziną uciekła z Rosji. Młodzi, Anna i Józef, poznali się pracując w szkole. Pani Anna była niezwykle ciepłą i mądrą osobą, dobrze wykształconą. Z pewnością miała ogromny wpływ na swojego przyszłego męża.

            Józef wraz z rodziną zamieszkiwał w Węgiersku. Mieli czworo dzieci: Krystynę, Mirosława, Jolantę i Andrzeja.