1916 r. - rozpoczęcie działalności szkół w Węgiersku i Macikowie .

1929 r. - 1939 r. - przygotowania do budowy i budowa nowej szkoły.

1939 r. - ukończenie budowy i wybuch II wijny światowej.

VI 2017 r. - podpisanie porozumienia o współpracy pomiędzy SP im. Józefa Sołtykiewicza w Węgiersku a z Prinz Gyula Iskola na Węgrzech.

    

Historia szkolnictwa w Węgiersku sięga jeszcze czasów sprzed I wojny światowej, tj. początków XX wieku. Ze wspomnień pani Heleny Łydzińskiej (rocznik 1914) wiadomo, że istniała tzw. "szkółka zimowa", która funkcjonowała co roku przez trzy miesiące w okresie zimowym.

 

Po zakończeniu I wojny światowej  w 1918 roku, czyli zaraz po odzyskaniu niepodległości, spontanicznie powstały w Węgiersku i Macikowie szkoły powszechne. Kierownikiem szkoły został Józef Sołtykiewicz. Lekcje w Macikowie prowadzone były przez nauczycielkę Annę Szyfer, później Sołtykiewicz i odbywały się u państwa Gutmańskich do 1922 roku. W następnym roku połączono obie szkoły w jedną - z siedzibą w Wegiersku. Zajęcia odbywały się w kilku budynkach prywatnych, m.in. u p. Kaźmierkiewiczów, Kołpackich, Lorensów, Michała Bonieckiego, Łydzińskich.

 

Brakowało sprzętów, zeszytów, podręczników i map, kredy, atramentu, ale nie zabrakło najważniejszego - zapału i pasji nauczycieli, rodziców i uczniów. Dzieci często pisały ołówkiem na skrawkach papieru. Jednak to ich nie zniechęcało. Wielu z nich nie mogło uczęszczać na zajęcia przez cały rok szkolny. Wiosną oraz jesienią zostawali w domu do pomocy, a zimą, niektóre nie miały się w co ubrać. Dzieci starały się przyswoić wiadomości z przedmiotów: religii, języka polskiego, rachunków z geometrią, przyrody, geografji i nauki o Polsce współczesnej, historji, rysunków, robót ręcznych, śpiewu, ćwiczeń cielesnych oraz robót kobiecych.

 

W okresie międzywojennym szkoła nie pełniła wyłącznie funkcji dydaktycznej. Wychowywała młodzież poprzez działalność pozalekyjną. Chłopcy i dziewczęta w odpowiednich do tego strojach spotykali się na zbiórkach harcerskich, zebraniach Związku Młodzieży Wiejskiej.

 

Ze względu na dużą liczebność klas oraz trudne warynki nauczania, ówczesny kierownik - J. Sołtykiewicz - czyni starania dotyczące budowy szkoły. Z pomocą m. in. W. Lorensa, Kaźmierkiewicza, S. Łydzińskiego, J. Moszczyńskiego postanowiono zbudować remizę strażacką. Po jej poświęceniu w 1926 r. oddano jej część na użytek trzyklasowej sześciooddziałowej Publicznej Szkoły Podstawowej w Węgiersku. Do szkoły w Węgiersku chodziły dzieci z Węgierska, Macikowa, z części Sitna, a do klasy V i VI także dzieci z Nowogrodu. Kierownik szkoły, mając wsparcie wśród mieszkańców Węgierska i Macikowa, nie rezygnuje z planów budowy szkoły. Według wspomnień S. Jasińskiego i H. Błaszkiewicza, Sołtykiewicz organizuje przemarsze dzieci przez Macikowo, Sitno i Węgiersk. Uczniowie odświętnie ubrani z biało-czerwonymi chorągiewkami w rękach maszerowali z hasłem na ustach: "Budujecie nam szkoły". Ponadto p. Teresa Mizikowska wspomina często recytowany wiersz:

 

 

12 grudnia 1926 roku, proboszcz parafii Nowogród - ks. Karol Pikuliński poświęcił kamień węgielny pod budowę nowej szkoły" na użytek Węgierska i Macikowa". Szkoła miała być wybudowana bez pomocy rządu, kosztem mieszkańców. Plany te zostały zrealizowane, a szkoła, która powstała na granicy wsi Węgiersk i Macikowo, była gotowa do zajęć 1 września 1939 roku.